اکنون سالی که در آن پشتیبانی از تولید ملی و کار و سرمایه
ایرانی به عنوان اولویت جامعه ایرانی به ویژه برای کنشگران حوزه اقتصاد مطرح شده
از نیمه گذشته است و هنوز گویی علی رغم شعارها و گفته های فراوان درباره پیش
نیازها و بایدها و نبایدهای دستیابی به این مهم اتفاق نظری به دست نیامده است.
در نگاه اول، رنگ و بوی اقتصادی این اولویت ملی،
اذهان همگان را به گوش سپردن به خواسته ها و نیازهای مالی نهادهای تولیدی کشور فرا
می خواند و انواع مشوق های دولتی و یا ممانعت از واردات تولیدات خارجی را یادآور
می شود- آنچنان که در ماه های اخیر همین نکات بسیار گوشزد شده است- اما در نگاهی
عمیق تر، شروط دیگری نیز برای تحقق این شعار قابل برشمردن است.
بر این باورم که یکی از مهمترین ضرورت های پیاده
سازی و اجرای کامل حمایت از تولید ملی، گردش یکسان و آزاد اطلاعات در بخش های
مختلف زنجیره تامین کالا و خدمات و شفاف سازی در اطلاع رسانی است.
رانت ها و ویژه خواری های اطلاعاتی در حوزه اقتصاد
از جمله موانعی است که عدالت رسانه ای در گستره تولید، توزیع و صادرات را خدشه دار
می کند و این نابرابری در دستیابی به اطلاعات اقتصادی موجب می شود تا گاه برخی از
واسطه ها و دلالان این حوزه به سودهای کلان دست یابند و فعالان اقتصادی و
تولیدکنندگان واقعی با دور بودن از اطلاعات اثرگذار اقتصادی در بزنگاه های خاص
آسیب ببینند.
از این رو گردش یکسان و آزاد اطلاعات در کنار افزایش
آگاهی و دانش عمومی از وضعیت واقعی اقتصاد کشور، دانستن موقعیت واقعی اقتصاد ایران
در رده بندی های جهانی و اشراف بر تنگناها و کاستی های احتمالی فرایند تولید،
توزیع، مصرف و صادرات تولیدات ایرانی، دسترسی سریع و دقیق و مطمئن به دانش جهانی روز
و فرصت ها و تهدیدهای پیش روی کنشگران حوزه تولید و تجارت و برقراری عدالت
اطلاعاتی و رسانه ای برای همه فعالان این حوزه از بایسته های حمایت از تولید ملی و
کار و سرمایه ایرانی است.
در شرایطی که گاه و بیگاه از سوی بیگانگان و
بدخواهان کشورمان انواع تحریم ها و تبعیض های سیاسی و اقتصادی به ایرانیان تحمیل
شده و پیدایش برخی بحران های مقطعی را در عرصه اقتصاد موجب می شود، بیش از هر چیز
گردش آزاد یکسان و آزاد اطلاعات است که می تواند آبی خنک بر آتش این بحران ها
باشد.
در نبود آگاهی رسانی همگانی و در حالیکه مجاری رسمی
اطلاع رسانی توان یا تمایلی در اقناع افکار عمومی و پاسخگویی به میل دانستن مردم و
کنشگران حوزه تولید و تجارت نداشته باشند، کلاغ های شایعه بال پرواز پیدا می کنند.
کم کاری ها و یا کژکاری های سازمان ها و نهادهای
موثر در فرایندهای تولیدی و اقتصادی در حوزه آگاهی رسانی و یا ایجاد تنگنا برای
ابزارهای اطلاعاتی و ارتباطی، جامعه را پذیرای شایعات می کند و شایعه بی نیاز از
سند و برهان تکثیر می شود و ناامنی و بی ثباتی اقتصادی پدید می آورد.
"اهمیت" و "ابهام" دو بال
توانمند برای پرواز کلاغ های شایعه هستند و در بحران های اقتصادی و سیاسی این دو
بال به خوبی در کنار هم قرار می گیرند و
چراغ حمایت از تولید ملی و کار و سرمایه ایرانی را کم فروغ می کنند. به ویژه در
شرایطی که افکار عمومی نسبت به اخبار اقتصادی –نوسانات نرخ ارز، اثرات احتمالی
تحریم ها، بهای طلا، میزان و چگونگی واردات، توانمندی و سرعت نهادهای نظارتی در
عرصه اقتصاد و...- حساس می شوند و نبود اطلاعات صحیح و کامل می تواند شایعات را
گسترش بخشد.
برای هماوردی و نبرد با شایعه و حمایت اطلاعاتی از
تولید ملی و کنشگران حوزه اقتصاد و نیز برای حذف رانت خواری های اطلاعاتی، تنها یک
راه وجود دارد و آن "اطلاع رسانی شفاف و همه جانبه و گردش یکسان اطلاعات"
است.
(این یادداشت در روزنامه مغرب منتشر شد)
(این یادداشت در روزنامه مغرب منتشر شد)
پاسخحذفپیروز باشی، بسیار عالی نوشتی و جای بسی خرسندی است که این وبلاگ را مورد نظر عنایت قرار دادید.